Kızıl

Stefan Zweig ile bir kez tanıştıktan sonra onu bırakamadım. Kitapları çok akıcı ve kısa.  Hepsi bir çırpıda bitiyor ve serviste kolayca okuyabiliyorum. Kızıl,  Zweig'ın gençlik yıllarında yazdığı ve henüz bıyıkları terlememiş genç bir adamı anlattığı hikayesi. Küçük bir kasabadan, okumak için büyük şehre gelen, kadınları ve hayatı çözmeye çalışan utangaç, içine kapanık, genç bir doktor adayının öyküsü. 

Kitabın sonunu söylemiş olmayayım ama kitabın baş kahramanı, Zweig'ın kendisinin ve çoğu kahramanının başına gelen sondan kaçamıyor. Zweig, hikayeyi yazdıktan sonra sanki beğenmediği için her seferinde kahramanlarını buruşturup atıyor. Aslında çok depresif bir hikaye değil, keyifle bir çırpıda okuyabileceğiniz bir öykü. 

Bir Garip Aşk Öyküsü

 

Aslında Carl-Johan Vallgren ismini daha önce duymamıştım. Korona döneminde bir kitap klübüne girmek istedim ve Instagram'dan bir grup buldum. Okuma sırası bu kitaptaydı ve 5 gün gibi kısa bir sürede 300 sayfalık kitabı okumayı başardım ama beni klübe almadılar 😃 Neyse, değişik bir kitap okumuş oldum. 

Kitap bir mektupla başlıyor ve genelevde doğan, Notre Dame'ın kamburu gibi çirkin, cüce, sağır ve dilsiz,  eğri büğrü bir adamın hayat hikayesini anlatıyor. Korkunç dış görünüşüne rağmen hayatı boyunca onun içindeki güzelliği görebilen bir, hatta birden fazla kadınla karşılaşan Barefoot'un hayatını bu kadınlardan biri derinden etkiliyor. Bu yönüyle de kitabı biraz Benjamin Button'un hikayesine benzettim. Kitaptaki bazı karakterlerin gerçek üstü güçlerinin olması kitabı bilim kurgu öğelerine yaklaştırsa da, bu aslında bir aşk, intikam ve bağışlama hikayesi. 

Kitabın bazı bölümlerinde geçen bir çok karakteri aklımda tutmak zor olsa da, yazar, kitabın sonuna doğru hepsini okuyucuya tekrar hatırlatıp hikayelerini sonlandırıyor. Mükemmel olmasa da okura güzel bir okuma vaad eden bir kitap. Okuma listenizde daha önemli bir kitap yoksa tavsiye ederim.