Kişi Olmaya Dair

 

Kişi Olmaya Dair, aslında daha çok psikologlara yönelik bir kitap bence ama içindeki bazı fikirlerde kendinizi bulmanız da mümkün. Zaten kitabın ilk sayfasında yazan "Bir terapistin gözüyle psikoterapiye bakış", 578 sayfalık kitabı özetlemek için çok uygun bir ifade. Yazar bu kitabı ilk başta psikoterapistler için yazsa da daha sonra tüm insanlar için olduğunu anlamış. 

Gelelim kitabın içinde altını çizdiğim cümlelere:

"Kişisel ilişkilerimde, olmadığım bir şeymiş gibi davranmanın, uzun vadede, faydasız olduğunu gördüm. Kendimi, kendim gibi kabullenerek dinlediğimde ve kendim olabildiğimde daha başarılı oluyorum."

"Kendimdeki ve başka insanlardaki gerçekliklere kendimi ne kadar çok açabilirsem, "bir şeyleri düzeltme" telaşına o kadar az kapılıyorum."

"Herhangi bir durumda bir bütün olarak organizmamın sezgilerinin, zekamdan daha güvenilir olduğunu öğrendim."

"Başkalarının benim için yaptığı değerlendirmeler bana yol göstermez."

Carl Rogers da Özgür Bolat ile aynı fikirde: "Olumlu bir değerlendirme de, uzun vadede olumsuz olan kadar tehlikeli çıkabilir, zira bir insana iyi olduğunu söylemek, başka bir zaman kötü olduğunu söyleme hakkınız olduğunu da ima eder."

"İnsanın eşine, "Yaptığın şey baştan aşağı yanlış" demesi yalnızca tartışmaya yol açacaktır. Fakat, "Yaptığın şeyden çok rahatsız oluyorum," demek konuşan kişinin duygularıyla ilgili bir gerçeği ortaya koyması demektir ve bu gerçeği, yani kişinin öyle hissediyor olması gerçeğini kimse reddedemez."

İçinde elbette ki çok güzel fikirler olmasına rağmen, genel olarak hem konusu hem dili hem de kalınlığı sebebiyle okumakta zorlandığım bir kitap oldu. Okumasanız da bir şey kaybetmezsiniz :)