Kitabın içinde Mevlânâ'dan çok hoş bir alıntı var: "Doğru ile yanlışın ötesinde bir yer var. Orada buluşalım." Kitapta, yargılayan bir bakış açısının şefkatli iletişimi engellediğinden bahsediyor.
Her bölümün sonunda alıştırmalar var. Bunlar sizin anlatılan konuyu anlayıp anlamadığınızı test ediyor aslında.
Carl Rogers gibi Rosenberg de karışımızdakini yargılamamak için "sen böyle yaptın" demek yerine "hayal kırıklığına uğradım" gibi kendi duygu ve düşüncelerimizi anlatan cümleler kurmamız gerektiğini söylüyor.
"Net, olumlu, somut eylem dilinde ricada bulunmak, gerçek isteğimizi açığa çıkarır."
Yazar, şiddetsiz iletişim konusunda çok tecrübeli ve bu tecrübelerini de kitaba başarılı bir şekilde aktarmış. Bu yöntemi birçok farklı alanda kullanma şansına sahip olmuş. Depresyonu çözmek için bile kullanmış çünkü psikolojik şiddeti sadece diğer insanlara değil kendimize de uyguluyoruz.
Bir danışanın şu cümlesi bazen benim de içimde olan hisleri açıklıyor: "istediğim şey ne istediğimi henüz ben bile fark etmemişken sizin tahmin etmeniz, sonra da bu şeyi yapmanız."
Yukarıdaki cümlenin aksine, kitapta isteklerimizi karşı tarafa daha nesnel şekilde iletmeniz gerektiği anlatılıyor. "Daha sık yap" yerine, "haftada bir kere yap" gibi.
Sonuç olarak, kesinlikle okumanızı tavsiye edeceğim bir kitap. Keyifli okumalar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder