Kitabın "Çocuk eğitimi anlayışını değiştiren kitap" gibi büyük bir iddiası var. Kitabı okuduktan sonra şöyle düşündüm: 'Bundan sonra çocuğu olmayan bir yazarın çocuk gelişimi ile ilgili kitabını almayacağım.' Çocuğu olanlar ne demek istediğimi anlamıştır. Kitaplarda herşey çok kolaymış gibi anlatılıyor ama gel gör ki gerçekte hiçbirşey kitaplarda anlatıldığı gibi değil. Anlatılan şeyleri uygulamaya geçmek çok zor. Kitaptan anladığım kadarıyla, Dr. Özgür Bolat bu konuda 'bakamayacağın çocuğu doğurmayacaksın' fikrinde.
Kitabın başlığı kendini anlatıyor zaten. Çocuğa ödül de vermeyeceksin, ceza da. Bu konu üzerine yapılmış bir çok deney ne akademik çalışma anlatılıyor kitapta.
Hoşuma giden ve katıldığım bir cümle var: "Öğretmenlerin çoğu yaratıcı öğrenci istese de, kendi davranışlarıyla yaratıcılığı öldürüyor. Yaratıcı öğrenciler en favori öğrencileri olmuyor."
Kitapta sadece çocuklar anlatılmıyor aslında. İş yerinde ödül ve cezanın etkileri de incelenmiş. İş yerindeki mutluluğun sırrı 'güven' olarak tanımlanmış (ki şuanda bizim işyerinde ikisi de yok).
İş yerinde ödülün adaletsizlik yarattığına inanıyor yazar ki ona hak verdiğimi söyleyebilirim. Ölçütlerin öznel olduğu şirketlerde ödül sistemi adaletsizlik duygusu yarattığı için motivasyonu ve verimliliği düşürür.
Sonuç olarak, boş vaktiniz varsa okunabilecek bir kitap. Çocuk için verdiği önerileri uygulamak zor ama belki şirketler için bu öneriler daha uygulanabilir olabilir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder